Postać generała Józefa Hallera, jednego z ojców naszej niepodległości, przypominamy w momencie szczególnym - w stulecie zainicjowania czynu zbrojnego Polonii amerykańskiej i powołania z inspiracji Romana Dmowskiego Armii Polskiej we Francji. Jej dowódcą, a tym samym i wodzem naczelnym Wojska Polskiego, uznawanym przez aliantów, został właśnie Haller. Liczymy na to, że publikacja, którą oddajemy w Państwa ręce, będzie stanowić ważny krok na drodze do przywrócenia należnego miejsca w naszej zbiorowej pamięci osobie, która blisko sto lat temu dla wielu Polaków stała się symbolem marzeń o Niepodległej i nadziei powrotu do ojczyzny.Józef Haller to nie tylko legendarna Błękitna Armia, powrót Kresów, historyczne zaślubiny z Bałtykiem czy Armia Ochotnicza w 1920 r., ale całe życie poświęcone Polsce. To także służba parlamentarna w II Rzeczypospolitej, wspieranie jej odbudowy oraz działalność na emigracji po 1939 r. i chrześcijański wymiar świadectwa Hallera.

Tematem książki jest historia osławionych "obozów generała Sikorskiego" na Wyspach Brytyjskich w latach 1940-1943. Rozdział pierwszy, najobszerniejszy, poświęcony jest Zgrupowaniu Oficerów Nieprzydzielonych/Samodzielnemu Obozowi Oficerskiemu/ Stacji Zbornej Oficerów w Rothesay. Omówiono w nim okoliczności utworzenia tego ośrodka w sierpniu 1940 r., jego organizację, warunki życia oficerów i wielokrotnie podejmowane próby reorganizacji - zwłaszcza tę z marca 1941 r. - oraz przyczyny likwidacji placówki w końcu 1943 r. Autor starał się także ustalić przybliżoną liczbę oficerów, którzy w latach 1940-1943 przeszli przez obóz w Rothesay. W rozdziale drugim przedstawiono historię Podobozu/Obozu Oficerskiego w Tighnabruaich, w trzecim zaś - dzieje owianego ponurą sławą obozu dyscyplinarnego dla żołnierzy PSZ mieszczącego się najpierw w Kingledoors (od września 1940 r.), później w Shinafoot (od listopada 1940 r.) i wreszcie (od końca maja 1941 r. do likwidacji pięć miesięcy później) w Abernethy. Uzupełnienie opracowania stanowi dwadzieścia dokumentów zamieszczonych w aneksie. Są to przede wszystkim rozkazy, plany i sprawozdania dotyczące funkcjonowania wspomnianych obozów, a także lista z nazwiskami 705 oficerów przewidzianych do przeniesienia do obozu w Rothesay, którą szef Sztabu Naczelnego Wodza płk Tadeusz Klimecki przekazał 4 listopada 1940 r. dowódcy I Korpusu Polskiego gen. Marianowi Kukielowi, oraz sporządzony przez autora - zapewne niekompletny - obejmujący siedemdziesiąt nazwisk wykaz oficerów, którzy w latach 1940-1942 trafili do obozu w Tighnabruaich.